Ruszają „Wałbrzyskie FANABERIE Teatralne”

Ruszają „Wałbrzyskie FANABERIE Teatralne” – jeden z najważniejszych na Dolnym Śląsku festiwali teatralnych. Istniejący od 12 lat przegląd spektakli wyselekcjonowanych według obranego w danej edycji klucza, niezmiennie przyciąga widzów i zdobywa ich uznanie. Wyrazem tego jest przyznawana przez widownię „Fanaberia Publiczności” – nagroda dla najlepszego przedstawienia.

W tym roku festiwal odbywa się pod hasłem „TEATR według KOBIET” i prezentuje wyjątkowe twórczynie oraz spektakle, których tematem stają się kobiety. Matki, córki, ikony kultury, bohaterki i antybohaterki kart historii, ofiary patriarchatu, prowokatorki, aktorki -marzycielki prowincjonalnych scen. Kim są i o czym mówią?

Zgodnie z optymistyczną tendencją poprzednich edycji, wskazującą wzrost artystycznej emancypacji kobiet, Teatr Dramatyczny przygląda się temu zjawisku wieloaspektowo. Liczba (widzialnych!) „kobiet teatru”: reżyserek, scenografek, choreografek, dramatopisarek, dyrektorek w ostatnich latach zwiększyła się znacząco. Bez kompleksów tworzą niebanalną sztukę, przesuwają granice instytucjonalnych i obyczajowych przyzwyczajeń, drwią z „płciowych” klasyfikacji, choć często wciąż są im poddawane.
„Jak to jest być reżyserem-kobietą?” – słyszą w wywiadach.

Program tegorocznych „Wałbrzyskich FANABERII Teatralnych” został poświęcony KOBIETOM
z jeszcze jednego powodu. Dla wielu twórczyń Teatr Dramatyczny stawał się miejscem znaczących sukcesów lub początkiem artystycznej drogi. Maja Kleczewska, Monika Strzępka, Weronika Szczawińska, Natalia Korczakowska, Katarzyna Borkowska, Jolanta Janiczak, to tylko niektóre z nazwisk, które dzisiaj kształtują obraz teatralnej Polski.

W 12. odsłonie FANABERII na wałbrzyskiej scenie zaprezentuje się 8 Teatrów, zobaczymy 11 spektakli, w których wystąpi 52 aktorów.
Prezentacjom spektakli towarzyszą:
– projekcje fragmentów lub pełnych zapisów archiwalnych spektakli pn. „Kobiety w Teatrze Szaniawskiego”,
– codzienna gazeta festiwalowa „TAKA MAŁA FANABERIA”,
– moderowane dyskusje w Klubie Festiwalowym
– wystawa jubileuszowa: TDSz – 50 lat – HISTORIA OTWARTA; na terenie miasta oraz Teatru.

12. edycję Festiwalu uzupełniają IX Wałbrzyski POMOST Teatralny oraz 13. Wałbrzyska Scena Festiwalu WROSTJA.

INFORMACJA O REZERWACJACH I BILETACH (KLIKNIJ)

Wałbrzyskie FANABERIE Teatralne PROGRAM

…………………………………………………………………………………………………………..

• 25.11.2014 / godz. 18.30 / Duża Scena

na motywach „Zamku” Franza Kafki
POŁAWIACZE PAPIERU

Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego

[IX Wałbrzyski POMOST Teatralny]

scenariusz, reżyseria i oprac. muzyczne: Zbigniew Szymczyk

scenografia i kostiumy: Marek Tybur

W przedstawieniu „Poławiacze papieru” tajemniczy K. to typowy everyman, bohater zniewolony i zagubiony, który staje przed upersonifikowaną alegorią władzy i systemu urzędniczego. Przechodzący przez tryby machiny urzędniczej K., z każdym dniem pogrąża się w coraz bardziej absurdalnej rzeczywistości, a walka z systemem zdaje się nie mieć końca.

…………………………………………………………………..

Federico Garcia Lorca
DOM BERNARDY ALBA

Wrocławski Teatr Pantomimy im. Henryka Tomaszewskiego

[IX Wałbrzyski POMOST Teatralny]

scenariusz i reżyseria: Zbigniew Szymczyk

scenografia Marek Tybur

kostiumy: Wanda Kowalska

Matka, starająca się wyobcować córki wobec popędowej natury ciała, wprowadza do porządku domowego dyscyplinę – efektywny instrument władzy nad tożsamością każdej z nich. W tym domu nie okazuje się rodzicielskiej miłości, nie ma pobłażania wybrykom młodości. Każda oznaka emancypacji zostaje brutalnie obalona. Niebezpieczna gra pomiędzy budzącym się pożądaniem, a zniewalającym wpływem matki rozpoczyna się, kiedy w domu pojawia się mężczyzna.

………………………………………………………………………………………………………………

• 26.11.2014 / godz. 18.30 / Scena Kameralna

Piotr Rowicki

TATO NIE WRACA

Teatr Konsekwentny WARSawy
obsada: Agnieszka Przepiórska
reżyseria: Piotr Ratajczak
[13. Wałbrzyska Scena Festiwalu WROSTJA]

„Tato nie wraca” autentyczny i poruszający monodram Agnieszki Przepiórskiej oparty na jej osobistych doświadczeniach. O nieobecnych ojcach zgryźliwie, szyderco, ironicznie i z miłością.

Czy możliwe jest spotkanie po latach? Czy jest szansa na jakiekolwiek porozumienie? Jak radzić sobie z wieloletnią pustką po nieistniejącym ojcu?

…………………………………………………………………………………………………………………………….

• 26.11.2014 / godz. 20.00 / Duża Scena

Piotr Rowicki

MATKI

Teatr Nowy w Zabrzu

reżyseria: Katarzyna Deszcz

scenografia: Andrzej Sadowski

Sztuka Piotra Rowickiego rozbiera na czynniki pierwsze naszą hipokryzję, wyobrażenia jacy to jesteśmy dobrzy i szlachetni, a obnaża nasze okrucieństwo i egoizm. Spektakl koncentruje się wokół relacji dziecko – matka, najbardziej podstawowej, pierwotnej, elementarnej i organicznej więzi, na którą chociażby z racji prawa natury każdy z nas jest skazany.

……………………………………………………………………………………………………………….

• 27.11.2014 /godz. 18.30 / Scena Kameralna

Michał Walczak

ZŁE KINO

Makabryczny stand-up Eweliny Żak

Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu

zły tekst i reżyseria: Michał Walczak

niezła muzyka: Wiktor Stokowski

Mroczny recital prowincjonalnej aktorki z rozdwojeniem jaźni, czyli kryminalna historia z filmowego piekła rodem. Niedoceniana zawodowo i nieprzystosowania życiowo artystka porzuca prowincjonalny teatr i rusza na podbój Warszawy. Podróż do fabryki snów zamienia się w koszmar klasy Z. Czy aktorka i jej niestabilna emocjonalnie córka wyjdą z tego cało? Co skrywa fabryka snów w swych podziemiach? Jaką drogę będzie musiała przejść nasza bohaterka, by w końcu poczuć ciepło reflektorów?

………………………………………………………………………………………………………………………………….

• 27.11.2014 / godz. 20.00 / Duża Scena

NIKT NIE BYŁBY MNĄ LEPIEJ. KONCERT

Lubuski Teatr w Zielonej Górze

reżyseria, przestrzeń: Łukasz Chotkowski
dramaturgia, układ tekstu: Magda Fertacz
kostiumy: Konrad Parol
muzyka na żywo: DER FATHER- Joanna Halszka-Sokołowska, Jerzy Rogiewicz, Daniel Pigoński

Żmija, Kasiulek, Mariola, Ewa, Kaśka, Kret mówią swoim głosem, głosem, którego nie chce się słyszeć. Bo co  mogą  opowiedzieć kobiety z Zakładu Karnego? Osadzone piszą,  że nic by w życiu nie zmieniły, bo wtedy nie byłyby tymi, którymi są. Jakiemu doświadczeniu ludzkiemu dają świadectwo? Może każdego z nas od przestępstwa dzieli zawahanie? Spektakl powstał w oparciu o warsztaty, jakie prowadzili z więźniarkami Magda Fertacz i Łukasz Chotkowski.

……………………………………………………………………………………………………………………….

• 28.11.2014 /godz. 18.30 / Scena Kameralna

Baśka Gwóźdź
NAZYWAM SIĘ BARBARA

Teatr Nowy w Zabrzu

scenariusz i wykonanie: Baśka Gwóźdź

inscenizacja: Zbigniew Stryj

Monodram „Nazywam się Barbara” to spektakl osnuty na legendzie o św. Barbarze. Obraz tej heroicznej postaci za pomocą tańca, tekstu i wideo zostaje zdemontowany w sposób, który każe złożyć i odczytać go na nowo. Tancerka przybliża figurę Świętej i udowadnia, że jej legenda mówi o wartościach uniwersalnych, nie zarezerwowanych tylko przez tradycję chrześcijańską i górniczą.  Ostatecznie okazuje się bowiem, że święta Barbara ma wiele twarzy…

………………………………………………………………………………………………………………………………………

• 28.11.2014 /godz. 20.00 / Duża Scena
  

Marius von Mayenburg
MĘCZENNICY

Teatr Współczesny w Szczecinie i Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego

w Wałbrzychu – koprodukcjaprzekład: Elżbieta Ogrodowska-Jesionek

reżyseria: Anna Augustynowicz
scenografia: Marek Braun

Beniamin odmawia udziału w lekcjach pływania. Matka podejrzewa go o zażywanie narkotyków, lecz w rzeczywistości chodzi o coś innego: Beniamin przeżył religijne objawienie. Zaczyna studiować Biblię i terroryzować religijnym światopoglądem szkolnych kolegów i nauczycieli… Sztuka von Mayenburga opowiada historię zderzenia religijnej i świeckiej wizji świata oraz poddaje pod dyskusję różne aspekty fanatyzmu. MĘCZENNICY to propozycja skierowana
w równej mierze do dorosłych i młodzieży.

………………………………………………………………………………………………………………………………

• 29.11.2014 / godz. 18.30 / Scena Kameralna

Małgorzata Sikorska-Miszczuk
TAKAJA

Wrocławski Teatr Lalek oraz Teatr Mały z Wrocławia – koprodukcja

wykonanie: Anna Skubik

reżyseria: Edward Kalisz, Mariusz Wójtowicz

scenografia, lalki: Maja Krupińska

TAKAJA to trzy historie, składające się na portret kobiety, zmagającej się                                               z nienasyceniem – głodem, płynącym zarówno z jej fizyczności, jak i wnętrza. To historie twarzy, które przyjmuje: biznesowego makijażu, wychowania, norm społecznych. Historia samotności i natury, która daje nadzieję. Kobieta-aktorka bierze na warsztat losy kobiet, zapisane przez Małgorzatę Sikorską-Miszczuk, i układa je w obraz pełen tęsknoty i nadziei. [Anna Skubik]

……………………………………………………………………………………………………………………………….

• 29.11.2014 /godz. 20.00 / Duża Scena

Marius von Mayenburg
MĘCZENNICY

Teatr Współczesny w Szczecinie i Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego

w Wałbrzychu – koprodukcja

przekład: Elżbieta Ogrodowska-Jesionek

reżyseria: Anna Augustynowicz
scenografia: Marek Braun

Beniamin odmawia udziału w lekcjach pływania. Matka podejrzewa go o zażywanie narkotyków, lecz w rzeczywistości chodzi o coś innego: Beniamin przeżył religijne objawienie. Zaczyna studiować Biblię i terroryzować religijnym światopoglądem szkolnych kolegów i nauczycieli… Sztuka von Mayenburga opowiada historię zderzenia religijnej i świeckiej wizji świata oraz poddaje pod dyskusję różne aspekty fanatyzmu. MĘCZENNICY to propozycja skierowana w równej mierze do dorosłych i młodzieży.

Nagrody: Nagroda za reżyserię dla Anny Augustynowicz, wyróżnienie aktorskie dla Marii Dąbrowskiej (Inge Sudel) i nagroda za debiut dla Konrada Bety (Benjamin Sudel) na XV Ogólnopolskim Festiwalu Dramaturgii Współczesnej „Rzeczywistość przedstawiona” w Zabrzu

……………………………………………………………………………………………………………………………………………

• 30.11.2014 / godz. 18.30 / Scena Kameralna
  

Michał Buszewicz
BOHATERKI

Teatr Dramatyczny im. Jerzego Szaniawskiego w Wałbrzychu

reżyseria: Ewelina Marciniak

Bohaterki to opowieść o trzech kobietach nie potrafiących sobie poradzić z samotnością, przebywających ciągle ze sobą, balansujących między wzajemnym uzależnieniem                             a zmęczeniem własnym towarzystwem. Na przeciwległym biegunie znajduje się czwarta, której wszystko się udaje – każdą porażkę przekuwa w sukces, a upokorzenie   w siłę. Wątki wszystkich kobiet łączy mężczyzna pojawiający się znienacka w domu. Okazuje się jednak, że jego cel nie jest zbieżny z marzeniami kobiet. Wręcz przeciwnie – całkowicie je przekreśla.

……………………………………………………………………………………………………………………………….

• 30.11.2014 / godz. 20.00 / Duża Scena

Jolanta Janiczak
CARYCA KATARZYNA

Teatr im. Stefana Żeromskiego w Kielcach

reżyseria: Wiktor Rubin

scenografia: Mirek Kaczmarek

„Mimo iż Caryca Katarzyna wyreżyserowana jest przez mężczyznę, jest to

spektakl bardzo feministyczny z ducha. Postać Katarzyny jest tu w takim samym

stopniu postacią historyczną (narracja prowadzona jest w oparciu o niektóre

fakty z życia prawdziwej Zofii Anhalt-Zerbst), jak i współczesną silną kobietą,

która chce zdobyć pozycję w świecie, którego reguły nadal ustalają mężczyźni.

Spektakl jest wyzwaniem rzuconym męskiemu światu, ale na polu

wybranym przez kobietę. Jest współczesną historią o odzyskiwaniu kobiecej

cielesności, a także i podmiotowości.(…)

Joanna Ostrowska