Nobel dla Tokarczuk!

„Nobel dla Tokarczuk”- takie okrzyki można było usłyszeć z sali podczas spotkania z autorką 17 grudnia w Miejskiej Bibliotece Publicznej w Świdnicy. Był to wyraz sympatii ze strony czytelników licznie przybyłych na owo wydarzenie. Szybko okazało się jednak, że czytelnicze marzenia nie są tożsame z marzeniami samej pisarki, która coroczne ewentualne oczekiwanie na tę prestiżową nagrodę nazwała „piekłem dla pisarzy”, a tego sobie na pewno nie życzy.

Zarówno prowadzący spotkanie Wojciech Koryciński jak i sama jego bohaterka stworzyli od początku klimat do snucia opowieści. Zasłuchaliśmy się więc w słowa Olgi Tokarczuk, która potrafi mówić tak pięknie jak pisać, choć sama o sobie twierdzi, że jest jedynie rzemieślniczką wytrwale uzupełniającą braki w tkaninie faktów, mitów, historii. Tylko – jak trafnie zauważył W. Koryciński – z tych prawd rzeczywistych niepostrzeżenie przenosimy się w inny świat. Słowa i zdania zaczynają znaczyć więcej niż ich jednowymiarowy przekaz. To już jest realizm magiczny. Ten kto zna choć trochę twórczość autorki, wie o czym mowa.

„Księgi Jakubowe” – to powieść historyczna. Tak o niej mówiła sama pisarka. Powieść, która ma być czytana nie ku pokrzepieniu serc – jak u Sienkiewicza – ale ku poznaniu naszej tożsamości, zrozumieniu i pamięci. To monumentalne dzieło, wydane z wielką starannością. Epicka powieść, nad którą autorka pracowała kilka lat dogłębnie i z poświęceniem, popadając wręcz w kłopoty finansowe – jak sama mówiła.

„Księgi Jakubowe” mają swój początek w 1996 roku, kiedy to laureatka Nike usłyszała opowieść o Jakubie Franku. Opowieść ta okazała się na tyle poruszająca, że rozpoczęła lata badań, studiowania dokumentów, konsultacji historycznych. „Księgi” zrodziły się z wielkiej niezgody na białe plamy w naszej historii, z buntu przeciwko nieznajomości wydarzeń i postaci, o których się nie mówi i nie pisze. W tym wypadku postaci Jakuba Franka, charyzmatycznego przywódcy żydowskiej sekty frankistów. Polska XVIII- wieczna, spotkanie wielu kultur, języków, narodowości – to , oprócz głównego bohatera, zagadnienia z którymi spotka się czytelnik tej lektury.

Autorka przekazała też ciekawostki związane z samym procesem pisania, np kupiła kilkumetrowy zwój szarego papieru, na którym zanotowała szkielet chronologiczny i powiązania postaci, co łatwo pozwoliło jej w razie wątpliwości umiejscowić wątek; nie ma też specjalnego rytuału związanego z reżimem pisania, np. nie wstaje codziennie o tej samej porze, nie pije litrów kawy… itd. Na pewno, natomiast, historia opowiedziana w „Księgach Jakubowych” stała się jej obsesją na kilka lat, do tego stopnia, że – jak mówiła – znajomi mieli już jej dość. To jednak już przeszłość. Ma to za sobą, czas na nowe tematy.

Interesujące bardzo było też wskazanie na kobiety, które w powieściach historycznych jeżeli już występują to tylko jako dodatek do męskiego świata. Była też opowieść o nieodżałowanych wątkach, które w powieści się nie zmieściły. Zwierzęta, które towarzyszą człowiekowi przez całe jego życie, w tekstach źródłowych były opisane, do głównego tekstu nie weszły. Niejednokrotnie były to – jak mówiła autorka – wzruszające historie wspólnego bycia w trudach codziennego życia.

Świdnicka Środa Literacka i Turniej Jednego Wiersza zakończyły się złożeniem podpisów słynnej pisarki i dwójki młodych poetów na serwecie. Każdy kto przyszedł ze swoją książką lub też kupił na przygotowanym stoisku mógł otrzymać autograf wraz dedykacją.

Dla czytelników swiebodzice.info mamy podpisany egzemplarz „Domu dziennego, domu nocnego” wraz życzeniami.

Aby otrzymać książkę, proszę odpowiedzieć na pytanie: za jaką książkę Olga Tokarczuk otrzymała nagrodę „Nike”?

Odpowiedź proszę przesłać e-mailem do soboty, 3 stycznia 2015r., do godziny 20:00 e-mail: redakcja@swiebodzice.info, w treści proszę podać imię i nazwisko oraz numer telefonu a w nagłówku wpisać „konkursOLGA”. Z wylosowanym autorem poprawnej odpowiedzi redakcja skontaktuje się telefonicznie aby umówić się jak przekazać wygraną.

E.T.